Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2016

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ: ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΝ ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΟ ΕΣΠΕΡΙΝΟ ΕΠΑΛ ΑΛΙΑΡΤΟΥ!

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ        

ΕΠΙΧΕΙΡΟΥΝ ΝΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΤΟ ΕΣΠΕΡΙΝΟ ΕΠΑΛ ΑΛΙΑΡΤΟΥ

Η κυβερνητική λαιμητόμος, του ελαχίστου ορίου των 15 μαθητών ανά τμήμα, έχει εφορμήσει εναντίον των σχολείων. Το αρμόδιο τμήμα του Υπουργείου Παιδείας δεν ενέκρινε κανένα από τα έξι τμήματα ειδικοτήτων της Β΄ τάξης του Εσπερινού ΕΠΑΛ Αλιάρτου. Ένα δυναμικό ΕΠΑΛ με 100 περίπου μαθητές θα οδηγηθεί με μαθηματική ακρίβεια στο κλείσιμο την επόμενη σχολική χρονιά αν αφήσουμε να εφαρμοστεί η οδηγία του Υπουργείου που κλείνει τμήματα όταν αυτά δεν έχουν ελάχιστο όριο 15 μαθητών.
Στη Β τάξη του εσπερινού ΕΠΑΛ  Αλιάρτου έχουν εγγραφεί ήδη 38 μαθητές.  Τρία από τα έξι τμήματα που δεν εγκρίνει το Υπουργείο (Γεωπονίας, Οικονομίας και Πληροφορικής) δεν υπάρχουν σε κανένα Εσπερινό ΕΠΑΛ της Βοιωτίας! Αλλά και για τους μαθητές των άλλων τριών τμημάτων  τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Οι περισσότεροι μαθητές των Εσπερινών ΕΠΑΛ είναι εργαζόμενοι και δεν μπορούν να εγγραφούν σε άλλα ΕΠΑΛ. Τα ίδια προβλήματα έχουν και άλλα σχολεία. Στο ΕΠΑΛ Θήβας δεν εγκρίθηκε το τμήμα Πληροφορικής της Β΄ τάξης με 9 μαθητές!
Οι μαθητές του Εσπερινού ΕΠΑΛ Αλιάρτου έχουν ήδη προχωρήσει σε δυναμικές κινητοποιήσεις, υπερασπιζόμενοι το δικαίωμά τους στη μόρφωση.
Καλούμε το Δ.Σ. της ΕΛΜΕ Βοιωτίας να αντιδράσει άμεσα, καλώντας  όλους του συναδέλφους σε παράσταση διαμαρτυρίας στη Διεύθυνση Δ/θμιας Εκπαίδευσης Βοιωτίας, απαιτώντας να αποσυρθεί η κυβερνητική οδηγία του ελαχίστου ορίου των 15 μαθητών ανά τμήμα, για όλες τις τάξεις.
Καλούμε τους συναδέλφους αντιπρόσωπους των  ΕΛΜΕ στη συνεδρίαση των Πρόεδρων των ΕΛΜΕ το Σάββατο να  προτείνουν δυναμικές κινητοποιήσεις, για να αποσυρθεί η κυβερνητική λαιμητόμος του ελαχίστου ορίου των 15 μαθητών.
Οι συνάδελφοι διευθυντές των σχολείων να μην προβούν σε καμία κατάργηση τμήματος και μετακίνηση μαθητών και να συνεχίσουν  κανονικά τις μεταγραφές στα τμήματα, μέχρι να τελειώσει η περίοδος των μεταγραφών στις 15 Οκτωβρίου.
Συναδέλφισσες, συνάδελφοι είναι καιρός να αφυπνιστούμε! Αν δεν το κάνουμε τώρα η κυβέρνηση την επόμενη σχολική χρονιά θα οδηγήσει σε κλείσιμο τα περισσότερα περιφερειακά σχολεία, στερώντας τη μόρφωση από χιλιάδες μαθητές μας. ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ!


ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ, ΔΩΡΕΑΝ, ΥΨΗΛΗΣ     ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ  ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ!

Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2016

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΔΕ: Σχετικά με την παράσταση διαμαρτυρίας του Δ.Σ.της ΟΛΜΕ στο Υπουργείο Παιδείας

ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ

Το υπουργείο Παιδείας υποβαθμίζει τα ξενόγλωσσα μαθήματα, εκδιώκει την Πληροφορική και κλείνει τμήματα και σχολεία!
(Σχετικά με τη συνάντηση ΔΣ ΟΛΜΕ και γ.γ. υπουργείου Παιδείας στις 26/09)
Συνάδελφοι,
Την Δευτέρα 26/09 πραγματοποιήθηκε παράσταση διαμαρτυρίας της ΟΛΜΕ στο υπουργείο Παιδείας, με αφορμή τις νέες απανωτές εγκυκλίους σύμφωνα με τις οποίες ανατρέπονται οι όροι δημιουργίας τμημάτων στα ξενόγλωσσα μαθήματα με βάση το επίπεδο γλωσσομάθειας και την ίδια στιγμή αφαιρείται από το ωράριο των εκπαιδευτικών πληροφορικής το 2ωρο της υποστήριξης στις ερευνητικές εργασίες (project).  Οι δύο τελευταίες εγκύκλιοι έρχονται να προστεθούν σε όλο το προϋπάρχον αντιεκπαιδευτικό και αντιπαιδαγωγικό πλαίσιο που συντηρεί και υλοποιεί η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας. Με τις εγκυκλίους αυτές δημιουργούνται νέα επιπρόσθετα τεχνητά πλεονάσματα στις ειδικότητες τόσο των ξενόγλωσσων μαθημάτων όσο και της πληροφορικής.
Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, δια στόματος του Γενικού Γραμματέα, επιχείρησε να δημιουργήσει ένα θολό τοπίο γύρω από τα προβλήματα χωρίς όμως να απαντήσει και να δεσμευτεί στα συγκεκριμένα αιτήματα που θέσαμε. Πιο συγκεκριμένα και σε ότι αφορά τους καθηγητές της Πληροφορικής, ο Γραμματέας έκανε λόγο για την «αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού ώστε να ενισχυθεί το Ψηφιακό Σχολείο, το OpenEducation και η Ψηφιακή Πολιτική»! Απέναντι στα συγκεκριμένα ερωτήματα, αν προτίθεται να πάρει πίσω τις εγκυκλίους και να επαναφέρει το ωράριο στους υπεύθυνους εργαστηρίων και τι μέτρα θα πάρει για την ενίσχυση των μαθημάτων πληροφορικής, ο Γενικός Γραμματέας ψιθύριζε «ψηφιακές»… ιστορίες για αγρίους! Ακόμα και όταν θέσαμε επιτακτικά το ερώτημα αν σκοπεύει να βγάλει την Πληροφορική από τα σχολεία και τις τάξεις, απέφυγε με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς και χωρίς ίχνος ψυχραιμίας να απαντήσει ή να δεσμευτεί για το αντίθετο.
Αναφορικά με το ζήτημα των ξενόγλωσσων μαθημάτων και στην απαίτησή μας να αποσυρθεί άμεσα η εγκύκλιος η οποία δημιουργεί σοβαρότατα παιδαγωγικά προβλήματα αλλά και νέα τεχνητά πλεονάσματα των ειδικοτήτων, το υπουργείο επεδίωξε γρήγορα να συγκαλύψει και να υποβαθμίσει το πρόβλημα. Ο Γραμματέας του υπουργείου δεν δεσμεύτηκε σε τίποτα απολύτως αλλά έκλεισε το μάτι πονηρά, λέγοντας πως «θα το ξαναδούν».
Τέλος σε ότι αφορά το ζήτημα με την έγκριση των ολιγομελών τμημάτων στους τομείς και τις ειδικότητες της Β’ τάξης των ΕΠΑΛ αλλά και τις Ομάδες Προσανατολισμού, περίσσεψε το θράσος και η υποκρισία από την πλευρά του υπουργείου. Οι παράγοντες του υπουργείου υπογράμμισαν εξ’ αρχής πως «ισχύουν οι νόμοι και οι εγκύκλιοι», εννοώντας τα όσα επέβαλλαν στα μέσα του καλοκαιριού και τα οποία οδηγούν τα τραγικά αδιέξοδα που ζουν σήμερα μαθητές και εκπαιδευτικοί ιδιαίτερα στα ΕΠΑΛ. «Ποιο πρόβλημα υπάρχει να περπατήσει ένα παιδί 500 μέτρα παραπάνω για να πάει σε ένα άλλο σχολείο ώστε να βρει την Ομάδα Προσανατολισμού που επιθυμεί;» ήταν η κυνική και αδίστακτη δήλωση της ηγεσίας του υπουργείου Παιδείας μπροστά στην απειλή της μετακίνησης μαθητών εξαιτίας των καταργήσεων Ομάδων, Τομέων και Ειδικοτήτων. Βέβαια την ίδια στιγμή, σε μια προσπάθεια να παρουσιάσουν τον – απών από τη συνάντηση – υπουργό Παιδείας ως «φιλολαϊκό» και «φιλεκπαιδευτικό», οι παράγοντες δήλωσαν πως «ο υπουργός με προσωπικό του απόφαση και κατ’ εξαίρεση να επιτρέψει ολιγομελή τμήματα όπου ο ίδιος κρίνει».
Φαίνεται πως σύσσωμη η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, διακατέχεται από το γνωστό σύνδρομο του ναπολεοντισμού και της αυταρέσκειας. Επιβάλλει την πιο σκληρή αντιεκπαιδευτική πολιτική χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανέναν και έπειτα κοιτάζεται στον πολιτικό παραμορφωτικό καθρέφτη της και βάζει στον εαυτό της «άριστα 20». Τι κι αν χιλιάδες εκπαιδευτικοί μετατρέπονται σε λάστιχο και εκσφενδονίζονται σε δύο, τρία μέχρι και πέντε σχολεία. Τι κι αν άλλοι τόσοι μαθητές μετατραπούν στους νέους «εσωτερικούς πρόσφυγες» για να αναζητήσουν την Ομάδα Προσανατολισμού, τον Τομέα και την Ειδικότητα της επιλογής τους; Η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας με πρόσχημα την «παιδαγωγική» ευαισθησία, επιλέγει αλά καρτ ποια τμήματα και ποιες ειδικότητες θα λειτουργήσουν με γνώμονα μόνο τα δικά τις μικροκομματικά συμφέροντα στο ασφυκτικό πάντα πλαίσιο της εξαθλίωσης που επιβάλλει η μνημονιακή λαίλαπα.
Συνάδελφοι,
Η πολιτική που εξαθλιώνει τους εκπαιδευτικούς, καταδικάζει χιλιάδες στην ανεργία, υποβαθμίζει διαρκώς τη Δημόσια Εκπαίδευση και διώχνει τους μαθητές από τα σχολεία δεν διορθώνεται αλλά ανατρέπεται.
Καλούμε όλους τους συναδέλφους να συμμετάσχουν μαζικά, αποφασιστικά και με αισιοδοξία στις επερχόμενες Γενικές Συνελεύσεις. Να πάρουν ξανά την υπόθεση της οργάνωσης των αγώνων στα χέρια τους, βάζοντας τέλος στο παρατεταμένο κλίμα της απογοήτευσης. Τα πράγματα μπορούν να πάνε αλλιώς!
Όλοι στις Γενικές Συνελεύσεις
Οργάνωση – Αντίσταση – Αγώνας!

27 Σεπτέμβρη 2016
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ
                                                                                                                 ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ  

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ:ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΛΜΕ

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ        
Σχολεία: Επιστροφή στην «κανονικότητα» στα μέτρα των περικοπών...
         Ένας χρόνος κλείνει από τις δεύτερες βουλευτικές εκλογές του 2015 και την περιβόητη «δεύτερη ευκαιρία» του ΣΥΡΙΖΑ. Ένας χρόνος εδραίωσης και ενίσχυσης του μνημονιακού εφιάλτη. Το τέλος των μνημονίων και της τρόικας δεν ήρθε. Το ιδεολογικό και πολιτικό αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ χρεοκόπησε ολοκληρωτικά. Ένα τρίτο θηριώδες μνημόνιο, που φέρει την υπογραφή της κυβέρνησης Τσίπρα, είναι σε εξέλιξη, ισο­πεδώνοντας όσες κατακτήσεις έχουν απομείνει από τη λαίλαπα των δύο πρώτων μνημονίων. Μετά τα εκατοντάδες προαπαιτούμενα που ψηφίστηκαν στη Βουλή εν ριπή οφθαλμού, με εξευτελιστικές "κατεπείγουσες" διαδικασίες στη διάρκεια του χρόνου αυτού, καταλύοντας κάθε έννοια αστικής δημοκρατίας, νέα σκληρότατα πλήγματα κατά του λαού μεθοδεύονται. Πάνω στα εξαθλιωμένα, λεηλατημένα, λαϊκά στρώματα εξαπολύεται η αγριότερη φοροεπιδρομή της μνημονιακής περιόδου, ολοκληρωτικής αφαίμαξης των τελευταίων υπολειμμάτων του λαϊκού εισοδήματος, ενώ οι συντάξεις μειώνονται, οι μισθοί πείνας και οι "ευέλικτες σχέσεις" εργασίας γενικεύονται, η ανεργία θερίζει ιδιαίτερα τη νεολαία, οι πλειστηριασμοί λαϊκής κατοικίας και οι κατασχέσεις τραπεζικών λογαριασμών κλιμακώνονται, ο δρόμος για την παράδοση των "κόκκινων δανείων" στα αρπακτικά funds ανοίγει διάπλατα και το πρωτοφανές -από συστάσεως του ελληνικού κράτους- γενικό ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, για 99(!) ολόκληρα χρόνια, επιταχύνεται.

Θαύμα, θαύμα! Τα κενά στα σχολεία μειώθηκαν !

            Τουλάχιστον δυο μήνες πριν από την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς, δεν υπήρξε δήλωση του Υπουργού Παιδείας που να μην περιελάμβανε στο μενού της ότι «τα σχολεία θα ανοίξουν κανονικά και ότι θα κερδίσουμε αυτό που πολλοί έχουν ονομάσει “στοίχημα 30ετίας”,  με όλους τους απαραίτητους εκπαιδευτικούς και τα βιβλία στη θέση τους».   
Καταμεσής του θέρους σαν τον “διαρρήκτη” που χτυπά μέσα στο καλοκαίρι ο υπουργός Παιδείας Ν. Φίλης αποφάσισε να επιβάλλει σειρά επιπρόσθετων μέτρων όμοιων με των προκατόχων του για τον περιορισμό και τη συρρίκνωση των σχολικών μονάδων (κλείσιμο τμημάτων, ομάδων προσανατολισμού, ΕΠΑΛ κλπ) ώστε να “εξαφανίσει” από το χάρτη τμήματα σήμερα, ολόκληρα σχολεία αύριο και να ελαχιστοποιήσει τα πραγματικά κενά.
Ας μην ξεχνάμε πως μόλις στα τέλη της περασμένης σχολικής χρονιάς κατόρθωσε με ένα λογιστικό τερτίπι να προχωρήσει στη μείωση/τροποποίηση του ωρολογίου προγράμματος στα γυμνάσια (κόβοντας ώρες από Αρχαία, Γεωγραφία, Βιολογία, Οικιακή Οικονομία κλπ). Αμέσως μετά, ολοκλήρωσε το «έργο» του  με  την αντιπαιδαγωγική παρέμβαση στους όρους δημιουργίας τμημάτων στο μάθημα της Αγγλικής Γλώσσας, την 3η(!) ανάθεση μαθημάτων και την κατάργηση της 3ωρης διάθεσης για τους υπεύθυνους στα  εργαστήρια Πληροφορικής -Φυσικών Επιστημών, φτάνοντας μέχρι την αυστηροποίηση των προϋποθέσεων λειτουργίας τμημάτων προσανατολισμού στο Λύκειο, στα νηπιαγωγεία και στα ΕΠΑΛ και τις ρυθμίσεις για την ειδική αγωγή καθώς και  την αύξηση του ωραρίου των νηπιαγωγών στις 25 ώρες (κακός οιωνός για το ωράριο όλων των εκπαιδευτικών), την αύξηση του εργασιακού ωραρίου των δασκάλων καταργώντας, επιπλέον, το δάσκαλο του ολοήμερου.
Ξανά, ξανά, ξανά

            Ο υπουργός Παιδείας δηλώνει, λοιπόν, ότι «φέτος επιτέλους επιστρέφουμε στην κανονικότητα». Μάλιστα. Πρέπει λοιπόν να  πιστέψουμε και να αποδεχτούμε ότι όλα αυτά που ζούμε είναι «κανονικά». Από κει που μας λέγανε ότι οδηγούνται στις πολιτικές που εφαρμόζουν «γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε αλλιώς», τώρα μας λένε ότι έτσι πρέπει να είναι!  Μας ζητούν να αποδεχτούμε, δηλαδή, ότι δεκάδες χιλιάδες αδιόριστοι συνάδελφοί μας που μάτωσαν οι ίδιοι και οι γονείς τους για να σπουδάσουν δεν έχουν δικαίωμα να διεκδικούν μια θέση στο σχολείο. Ότι είναι εκτός νόμιμης συζήτησης τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών, γιατί έρχονται «σε αντίθεση με τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών»! Ότι είναι πια «κανονικότητα» οι μηδενικοί διορισμοί, η μείωση των προσλήψεων και των δαπανών για τα σχολεία, οι  μη στελεχωμένες και μόνιμες δομές και προσωπικό για όλες τις εκπαιδευτικές ανάγκες. Ότι «κανονικότητα» είναι να υπάρχουν εκπαιδευτικοί που κομματιάζονται σε τρία και πέντε σχολεία, που αναλαμβάνουν όποιο μάθημα υπάρχει, όπου υπάρχει,  εκπαιδευτικοί που θα  μετακινούνται όπου ζητηθεί και όταν ζητηθεί, αρκεί την ημέρα του αγιασμού να παραταχθούν χαμογελαστοί για τη φωτογραφία των δελτίων ειδήσεων!  Ζωές που μετριούνται σε ώρες στο myschool.  
          Δηλώνουμε σε παλιούς και νέους διαχειριστές, με το βλέμμα της αντίστασης και της αποφασιστικότητας που έχουμε μάθει από τους προηγούμενους μεγάλους αγώνες μας ότι για μας και τους μαθητές μας τίποτε από όλα αυτά δεν είναι κανονικό!
         Επιτέλους, συνάδελφισσες και συνάδελφοι, χρειάζεται να ανταλλάξουμε άλλα βλέμματα. Αυτά της οργής απέναντι σε μια πολιτική που μας συνθλίβει, της αυτοπεποίθησης που δίνει η συλλογικότητα και ο αγώνας. Για να μετατρέψουμε τα υπεροπτικά βλέμματα της εξουσίας σε βλέμματα αδυναμίας. Για να μπορούμε να δούμε στα παιχνιδιάρικα βλέμματα των μαθητών μας ότι μπορούν να είναι αισιόδοξοι για το μέλλον τους  έχοντας δασκάλους που υπερασπίζονται το δικαίωμά τους για ένα σχολείο όπως τους αρμόζει και  μια ζωή όπως την ονειρεύονται

Συναδέλφισσες-συνάδελφοι το κλίμα της ηττοπάθειας και τελικά της υποταγής μπορεί και είναι ανάγκη να ανατραπεί.
            Η διέξοδος βρίσκεται στο ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΑΛΗΣ.

            ΘΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΣΕ ΔΗΜΟΣΙΑ, ΔΩΡΕΑΝ, ΥΨΗΛΗΣ     ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ  ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ!

            ΘΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΟΥΜΕ ΤΗ ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΑ ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ ΜΑΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ!

            ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΤΩΡΑ ΜΑΖΙΚΕΣ ΠΡΟΣΛΗΨΕΙΣ ΜΟΝΙΜΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ!

            ΟΛΟΙ ΣΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΛΜΕ την Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου στις 6.30 μ.μ. στο συνεδριακό κέντρο της Κρύας στη Λιβαδειά.



Δευτέρα 26 Σεπτεμβρίου 2016

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ – ΓΛΗΝΟΣ: Για τις αλλαγές στα εξεταζόμενα μαθήματα του Γυμνασίου

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ – ΓΛΗΝΟΣ
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΕΙΣ ΚΙΝΗΣΕΙΣ

Γιαγιά, γιατί φέτος θα με εξετάσεις σε λιγότερα μαθήματα;
 Για να σε κόψω καλύτερα παιδάκι μου!
        Οι πρόσφατες αλλαγές στο Γυμνάσιο είναι μια τροχιοδεικτική βολή για όσα μέλει να ακολουθήσουν.
        Αν πάρουμε μία-μία τις καινοτομίες που εισάγονται και τις δούμε σαν αποκομμένες διοικητικές ρυθμίσεις δεν μοιάζουν και τόσο άσχημες. Αρχίζει, όμως, κανείς να καταλαβαίνει τι ακριβώς συμβαίνει αν κάνει ένα zoom-out από τα επιμέρους μέτρα και προσπαθήσει να δει τη «μεγάλη εικόνα». Θα διακρίνει τότε το λεπτό νήμα που συνδέει τις τωρινές αλλαγές με το «Νέο Σχολείο» της Άννας Διαμαντοπούλου.
        Η διαφορά είναι ότι η υπουργός του ΠΑΣΟΚ, ως πιο διαφανής στις προθέσεις της, στόχευσε κατευθείαν στο Λύκειο, προσπαθώντας να το προσαρμόσει στο εξεταστικό σχήμα του International Baccalaureate, ενώ ο τώρα ο Φίλης, καλυπτόμενος πίσω από τεράστιους όγκους αριστερής ρητορικής, δεν προχωρά αμέσως στο ναρκοπέδιο του Λυκείου. Ξεκινά ήπια και προσεκτικά από το Γυμνάσιο, θέλοντας για την ώρα να εθίσει απλώς τους μικρούς μαθητές σε λίγες ελαφρές τζούρες του International Baccalaureate, που σε επόμενη φάση θα τους προσφέρει αυτό ή κάτι παρόμοιο κανονικά και με τη μία.
Δύο ταχύτητες
        Τα νέα μέτρα είναι, λίγο ως πολύ, γνωστά. Δεν υπάρχει όμως αμφιβολία πως το κρίσιμο μέτρο -αυτό που δίνει το στίγμα- είναι ο χωρισμός των μαθημάτων σε δύο ομάδες, όπου μόνο τέσσερα (γλώσσα, ιστορία, μαθηματικά και φυσική) θα εξετάζονται με τελικό γραπτό διαγώνισμα, ενώ τα υπόλοιπα θα βαθμολογούνται με βάση την αξιολόγηση των δύο τετραμήνων και μόνο.
        Η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας θέλησε να παρουσιάσει το μέτρο αυτό σαν μια παιδαγωγική προτίμηση στην αξιολόγηση χωρίς γραπτές εξετάσεις. Αλλά είναι σαφές ότι δεν πρόκειται περί αυτού. Αν ήταν αυτό, τότε γιατί να μη βαθμολογούνται όλα τα μαθήματα έτσι, χωρίς τελικό διαγώνισμα; Δεν θα ήταν άλλωστε καμιά φοβερή καινοτομία. Ίσχυε στη δεκαετία του ‘80, επί ΠΑΣΟΚ, μέχρι που τα πράγματα άλλαξαν επί Β. Κοντογιαννόπουλου της κυβέρνησης Μητσοτάκη. Το ερώτημα, λοιπόν, είναι προς τι η διάκριση μεταξύ των τεσσάρων και των υπολοίπων μαθημάτων.
        Ως προς αυτό είναι εύγλωττη η εμπειρία της Κύπρου, όπου η διάκριση εφαρμόζεται ήδη, και όπως βεβαιώνουν πολλοί, το αποτέλεσμα είναι ξεκάθαρο. Τα παιδιά εστιάζουν στα γραπτώς εξεταζόμενα μαθήματα, και όλα τα άλλα έχουν καταντήσει η «χαρά του παιδιού». Οι περί του αντιθέτου διαβεβαιώσεις δεν πείθουν κανέναν.
        Άλλωστε, το ότι ο χωρισμός των μαθημάτων σε δύο ομάδες έχει σαφέστατα αξιολογικό χαρακτήρα, προκύπτει και από ένα άλλο μέτρο, στο οποίο δεν δόθηκε ιδιαίτερη σημασία. Πρόκειται για τις προϋποθέσεις προαγωγής των μαθητών. Σύμφωνα, λοιπόν, με τη νέα ρύθμιση οι μαθητές θα προάγονται είτε αν έχουν από 10 και πάνω σε όλα τα μαθήματα, είτε -προσέξτε τώρα- αν μεν έχουν κάτω από τη βάση σε κάποια από τα μη εξεταζόμενα μαθήματα, τότε αρκεί να βγάζουν γενικό μέσο όρο σε όλα τα μαθήματα πάνω από 10· αν όμως έχουν κάτω από τη βάση σε κάποια από τα τέσσερα γραπτώς εξεταζόμενα, τότε για να προαχθούν θα πρέπει ο μέσος όρος των τεσσάρων αυτών μαθημάτων να είναι πάνω από 13 (δηλαδή τουλάχιστον 12,5).
        Γίνεται σαφές με τη μία ότι στη διαδικασία της προαγωγής οι δύο ομάδες μαθημάτων δεν μετρούν το ίδιο.
Ο σκοπός της αξιολόγησης
        Εισάγεται λοιπόν με τα νέα μέτρα ένα σύστημα βαθμολόγησης -και επομένως επιλογής- που βασίζεται σε τέσσερα μόνο από το σύνολο των διδασκομένων μαθημάτων. Τι σημαίνει αυτό; Ότι χωρίς τα νταϊλίκια της Διαμαντοπούλου, ο Νίκος Φίλης σήμερα χτίζει ένα σύστημα αξιολόγησης που, όπως και αυτό της προκατόχου του, δεν ενδιαφέρεται να αξιολογήσει αναλυτικά τη γνώση του κάθε μαθητή σε όλα τα επιμέρους γνωστικά αντικείμενα (για να του υποδείξει δήθεν σε τι πρέπει να γίνει καλύτερος και άλλες τέτοιες παιδαγωγικές αφέλειες). Το ζητούμενο είναι να κρίνει ποιοι μπορούν να περάσουν στην επόμενη βαθμίδα και ποιοι όχι. Είναι τόσο απλό!
        Δεν χρειάζεται, λοιπόν, να εξεταστούν όλοι σε όλα. Οι ικανοί μπορούν να ξεχωρίσουν από τους μη ικανούς και με τα τέσσερα ενδεικτικά μαθήματα. Σύμφωνα με τη νεοφιλελεύθερη άποψη αυτό είναι το έργο του εκπαιδευτικού συστήματος. Το αν κάποιος θα μάθει ή όχι είναι δικό του θέμα. Έτσι κι αλλιώς αυτοί που χρειάζεται το σύστημα είναι πολύ λιγότεροι απ’ όσους παράγει τώρα το σχολείο.

Ε΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης : Στα θρανία μας τα προσφυγόπουλα στο περιθώριο ο ρατσισμός

Ε΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης
προξένου Κορομηλά 51

Στα θρανία μας τα προσφυγόπουλα στο περιθώριο ο ρατσισμός
Τα θλιβερά, απαράδεκτα και ρατσιστικά γεγονότα στο Ωραιόκαστρο με τις ξενοφοβικές και μισαλλόδοξες ανακοινώσεις συλλόγων γονέων και κηδεμόνων ενάντια στην φοίτηση προσφυγόπουλων στο χώρο των δημόσιων σχολείων, που καλλιεργούνται και υποθάλπονται έντεχνα από δημοτικούς άρχοντες και επενδύονται ακόμη και τον μανδύα του ψευδοεπιστημονικού κινδύνου πρέπει να καταδικαστούν άμεσα από όλους.
Κάθε αδράνεια κοινωνική και ατομική ενισχύει τις ρατσιστικές αντιλήψεις που εδράζονται στο μίσος για το διαφορετικό, τον άλλο, τον ξένο. Αντιλήψεις που βρίσκονται στον πυρήνα του φασισμού. Δεν είναι τυχαία η άμεση υποστήριξη της Χρυσής Αυγής στις ανακοινώσεις των συλλόγων γονέων και κηδεμόνων δημοτικών σχολείων.
Οι εκπαιδευτικοί, από την πρώτη στιγμή σταθήκαμε αλληλέγγυοι με την οργάνωση της βοήθειας προς τους πρόσφυγες, με συζητήσεις και κινητοποιήσεις. Αγωνιστήκαμε και αγωνιζόμαστε για την ένταξη των προσφύγων και των μεταναστών στο δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης.
Η εκπαίδευση των παιδιών των προσφύγων και των μεταναστών χρειάζεται να πραγματοποιηθεί μέσα στα δημόσια σχολεία και νηπιαγωγεία, μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά, με συνθήκες συνεκπαίδευσης.
Το Δ.Σ. της Ε΄ ΕΛΜΕ καταδικάζει τις ανακοινώσεις των συλλόγων γονέων και κηδεμόνων που αρνούνται στα προσφυγόπουλα το αναφαίρετο δικαίωμα στην εκπαίδευση. Εμείς οι εκπαιδευτικοί γνωρίζουμε ότι ή γνώση οδηγεί στην ατομική και κοινωνική απελευθέρωση, ότι το σχολείο είναι χώρος διαμόρφωσης ελεύθερων πολιτών που έχουν ενστερνιστεί τις αρχές της δημοκρατίας, της κοινωνικής αλληλεγγύης, της ενεργούς συμμετοχής στα κοινά, της υπευθυνότητας αλλά και χώρος απόκτησης όλων εκείνων των γνώσεων που είναι απαραίτητες για την οικοδόμηση μιας ολοκληρωμένης προσωπικότητας.

Το Δ.Σ. καλεί τους εκπαιδευτικούς συλλογικά και κόντρα σε κάθε ρατσιστική και ξενοφοβική μισαλλοδοξία, να υπερασπιστούν το αναφαίρετο δικαίωμα στην εκπαίδευση όλων των προσφυγόπουλων.
                                                         Για το Δ.Σ.

Ο Πρόεδρος                                                    Η Γραμματέας

Ζαγανίδης Χρήστος                                          Παπαδοπούλου Φωτεινή


ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ : Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την ΕΡΤ: το Φάντασμα του Πρετεντέρη»

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΒΟΙΩΤΙΑΣ        

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την ΕΡΤ: το Φάντασμα του Πρετεντέρη»

   Με αφορμή τις πρόσφατες δηλώσεις της δημοσιογράφου της ΕΡΤ κας Κατσίμη ότι «οι εκπαιδευτικοί πρέπει το γρηγορότερο να αξιολογηθούν και οι ανίκανοι να απολυθούν»

Ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από την ΕΡΤ: το φάντασμα του Πρετεντέρη! Όλες οι δυνάμεις που αφελώς είχαν ελπίσει ότι με τo σταμάτημα των «ενημερωτικών» εκπομπών του ΜΕΓΚΑ, λόγω των οικονομικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει, θα εξαφανιζόταν ο Πρετεντέρης και η δημοσιογραφική νοοτροπία που ενσάρκωνε, όλοι οι δημοσιογράφοι με στοιχειώδη αίσθηση του λειτουργήματος τους και τις δεοντολογίας του, όλοι οι εργαζόμενοι που είχαν σε απεργιακές κινητοποιήσεις γίνει αντικείμενο ειρωνείας και συκοφαντίας από τον Πρετεντέρη συνασπίστηκαν σε μία Ιερά Συμμαχία για να ξορκίσουν το φάντασμα αυτό που στοίχειωνε το τηλεοπτικό τοπίο και δηλητηρίαζε την τηλεοπτική και κοινωνικο-πολιτική ζωή με την πιο αισχρή μορφή δημοσιογραφίας: τη δημοσιογραφία σε διατεταγμένη υπηρεσία του παρασιτικού Ελληνικού αστικού οικονομικού και πολιτικού συστήματος !
Και εκεί που όλοι οι παραπάνω νόμιζαν πως είχαν βρει το μαγικό ξόρκι για να στείλουν το Φάντασμα στον κόσμο των Σκιών και να αποκαθάρουν τον κόσμο του Φωτός από τη νοσηρή του παρουσία, να που το φάντασμα αποδεικνύεται εφτάψυχο και επανέρχεται δριμύτερο με νέα σαγηνευτική μορφή και με πρόσωπο αγγελικό, και μάλιστα μέσα από τη μορφής μίας "πασιονάριας" της δημόσιας ΕΡΤ, της κας Κατσίμη, που είχε κερδίσει σεβασμό, θαυμασμό και υπόληψη για το επικό αντάρτικο που έκανε ενάντια στο Μαύρο στην ΕΡΤ! Και τι ζητάει το Φάντασμα Πρετεντέρη με όψη Κατσίμη: την σκληρή και άτεγκτη αξιολόγηση των εκπαιδευτικών για να εκδιωχθούν οι ανίκανοι δάσκαλοι- καθηγητές! Προς όφελος των παιδιών, βεβαίως, βεβαίως! Και επειδή είναι μητέρα και έχει διεγερθεί το μητρικό της φίλτρο βεβαίως βεβαίως!
Είναι καιρός το original φάντασμα Πρετεντέρη να πάψει να κρύβεται και να νιώθει καταδιωκόμενο, αλλά νιώθοντας πως ήρθε η στιγμή της Μεγάλης Δικαίωσης, να βγει ανοιχτά και δημόσια, να εκθέσει τις Προγραμματικές του Αρχές και αντιλήψεις και να παραθέσει στο παραμύθι του Κακού Φαντάσματος ένα Μανιφέστο της Πρετεντέριας Δημοσιογραφίας, ειδικά τώρα που αυτή βρήκε τόσο άξιους μιμητές στην "αριστεροκρατούμενη ΕΡΤ"- περίλαμπρους απόφοιτους της Μεγάλης του Πρετεντέρη Σχολής!
Στη μνημονιακή πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ που διαλύει το δημόσιο σχολείο, χτυπώντας παράλληλα τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών και τα μορφωτικά δικαιώματα των παιδιών, 
ταιριάζουν γάντι οι δηλώσεις για την αξιολόγηση, που θα συνοδευτεί και με  απολύσεις  εκπαιδευτικών. (Η «πολιτική» των απολύσεων της Ν.Δ. και του Κυριάκου Μητσοτάκη σε νέα έκδοση! )
Υ.Γ1: Όταν η κυρία Κατσίμη και χιλιάδες εργαζόμενοι της ΕΡΤ τέθηκαν με ένα ουκάζι σε ανεργία από την Κυβέρνηση Σαμαρά, χιλιάδες εκπαιδευτικοί προσέτρεξαν στην ΕΡΤ και πήραν το μικρόφωνο να εκφράσουν αμέριστη αλληλεγγύη στην κα Κατσίμη και στους συναδέλφους της -και μάλιστα χωρίς να θέσουν το ερώτημα αν η κα Κατσίμη άξιζε να απολυθεί ως ανάξια. Και δεν το έπραξαν αυτό όχι από "συντεχνιακή αλληλεγγύη" αλλά γιατί ήταν πεπεισμένοι πως παρά τις κομματικές παρεμβάσεις, τους παχυλούς μισθούς ανώτατων διευθυντικών στελεχών και κομματικοδιαίτων καρεκλοκένταυρων και την ευνοιοκρατία που υπήρξε ( και) στην ΕΡΤ τις προηγούμενες δεκαετίες, η ΕΡΤ ως Δημόσια Τηλεόραση έπρεπε να μείνει πάση θυσία ανοιχτή και οι απλοί εργαζόμενοι να μην βρεθούν στην ανεργία πληρώνοντας τις αμαρτίες χρυσοκάνθαρων πρώην και νυν Προέδρων και Διευθυνόντων Συμβούλων!
Υ.Γ2: Θέτουμε υπόψη του κοινού ότι η κυρία Κατσίμη είναι νυμφευμένη με εκπαιδευτικό - και δη Πανεπιστημιακό της Παντείου. Δεν τολμούμε να θέσουμε το ερώτημα αν τον θεωρεί άξιο να διδάσκει σε φοιτητές, καθώς και η απάντηση είναι αυτονόητη και θα μας αποστόμωνε, εξάλλου, λέγοντας πως ο σύζυγος εξελέγη πρόσφατα Πρόεδρος Παγκόσμιας Οργάνωσης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων ( οπότε έχει επαρκώς αξιολογηθεί και αποδείξει την αξιοσύνη του").
Υ.Γ 3: Αν κάποιοι το επόμενο διάστημα ξαφνικά αντιληφθούν και πολλούς άλλους μέχρι πρότινος αγωνιστές να μιλούν σαν την κα Κατσίμη, ας ξέρουν ότι δεν πρόκειται για τυχαία σύμπτωση, αλλά για άκρως συνειδητή επιλογή υπαγορευμένη από την έντονη επιθυμία να δώσουν εξετάσεις κομματικής νομιμοφροσύνης στη νέα Μνημονιακή εξουσία! Η κα Κατσίμη απλά έσπευσε να λειτουργήσει ως λαγός δίνοντας πρώτη το παράδειγμα! Έπονται και άλλοι!


Α ΕΛΜΕ Μεσσηνίας : Καταγγελία για την προσπάθεια φίμωσης της ΕΛΜΕ Κεφαλονιάς και Ιθάκης.

Καταγγελία από την Α ΕΛΜΕ Μεσσηνίας για την προσπάθεια φίμωσης της ΕΛΜΕ Κεφαλονιάς και Ιθάκης


Το ΔΣ της Α΄ ΕΛΜΕ Μεσσηνίας καταδικάζει τα απαράδεκτα γεγονότα που αμαύρωσαν την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς. Οι ενέργειες του Περιφερειακού Διευθυντή εκπαίδευσης Ιονίων Νήσων κ. Γκούση με σκοπό να φιμώσει την ΕΛΜΕ Κεφαλονιάς και Ιθάκης κατά την διάρκεια του αγιασμού και των εγκαινίων του νέου σχολικού συγκροτήματος στο Αργοστόλι, δεν μπορούν παρά να καταδικαστούν από την εκπαιδευτική κοινότητα αλλά και κάθε δημοκρατικό πολίτη.
            Απορίας άξιο είναι ότι ενώ έχει παρέλθει  μια εβδομάδα η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας τηρεί σιγή ιχθύος, διατηρώντας τον εν λόγο Περιφερειακό στη θέση του. Έστω και τώρα καλούμε τον Υπουργό να παύσει από τα καθήκοντά του τον κ. Γκούση καταδικάζοντας έτσι στην πράξη την συμπεριφορά του. Σε αντίθετη περίπτωση προφανώς επικροτεί και συναινεί, αν δεν προτρέπει, αυτού του είδους τον αυταρχισμό και θα βρει απέναντί του όλους τους εκπαιδευτικούς και όλο το συνδικαλιστικό κίνημα.
            Η καταστολή και ο αυταρχισμός κατά των φωνών που εναντιώνονται, μέσα στα πλαίσια της Δημοκρατίας, στις επιλογές της κυβέρνησης δεν πρέπει και δεν μπορεί να περάσει.
            Το ΔΣ της Α΄ ΕΛΜΕ Μεσσηνίας καλεί όλους τους εκπαιδευτικούς και κάθε δημοκρατικό πολίτη να καταδικάσουν την απρόκλητη επίθεση σε βάρος του Προέδρου του σωματείου της ΕΛΜΕ Κεφαλονιάς και Ιθάκης και κατ’ επέκταση σε βάρος του συνδικαλιστικού κινήματος και να υπερασπιστούν τα δικαιώματά τους.      

Για το ΔΣ
                  Ο Πρόεδρος                                                                  Ο Γ. Γραμματέας
                           
Γεωργιόπουλος Βασίλειος                               Κουφόγιαννης Δημήτριος


Πέμπτη 22 Σεπτεμβρίου 2016

Β΄ΕΛΜΕ Αθήνας: ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΑΖΙΚΕΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΡΝΤΟΓΑΝ

 ΔΣ Β΄ΕΛΜΕ Αθήνας                                                        Αθήνα, 20-9-2016
Π.Κυριακού 10           
Αμπελόκηποι - Αθήνα                                                            
Τηλ/Φαξ 210-6443741                                                         
Email: belmeath@gmail.com 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ - ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΑΖΙΚΕΣ ΑΠΟΛΥΣΕΙΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΡΝΤΟΓΑΝ
Είμαστε στο πλευρό των Αγωνιστών Δασκάλων του Συνδικάτου Egitim Sen απέναντι στις μαζικές εκκαθαρίσεις της τουρκικής κυβέρνησης του Ερντογάν!
Σε κυνήγι μαγισσών προχωρά το τελευταίο διάστημα η τουρκική κυβέρνηση, απολύοντας 11.200 εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων, μελών του Συνδικάτου Egitim Sen, με κατηγορίες για υποστήριξη στο φιλοκουρδικό κόμμα PKK, το οποίο ονομάζει τρομοκρατική οργάνωση. Είναι μαζικές εκκαθαρίσεις από το κράτος του Ερντογάν και τους κατασταλτικούς μηχανισμούς, ενάντια στους εργαζόμενους που αντιστέκονται στον ολοκληρωτισμό της τουρκικής κυβέρνησης κι αγωνίζονται για τα δικαιώματα των εργαζομένων, για Ειρήνη, Δικαιοσύνη και Δημοκρατία, ενάντια στο ρατσισμό, για ίσα δικαιώματα όλων των εθνών, θρησκειών, φύλων και φυλών!
Η επιχείρηση των χιλιάδων απολύσεων αποτελεί ακραίο αυταρχισμό, ολοκληρωτισμό και φασισμό, για να φιμώσουν τους αγώνες και την αντίσταση, να φοβίσουν και να υποτάξουν τους εργαζόμενους και τον τούρκικο και κουρδικό λαό, στο όνομα των "εθνικών κινδύνων"! Με τον δεκαπεντάλογο των κατηγοριών με τις πιο γελοίες δικαιολογίες, ονοματίζεται τρομοκράτης ο καθένας, ακόμα κι αυτός που πηγαίνει τους μαθητές του βόλτες στο βουνό, γιατί έτσι λέει, προετοιμάζει τα παιδιά για ένταξη στο PKK!!! Αυτές τις ώρες, στην Τουρκία, διώκονται οι δάσκαλοι, οι συνάδελφοι μας, ο ανθός της εκπαίδευσης γιατί αγωνίστηκαν να μάθουν όλα τα παιδιά γράμματα, χωρίς να τα διαχωρίζουν ανάλογα με τη θρησκεία και την εθνικότητά τους, το φύλο και τη φυλή τους, γιατί στάθηκαν στο πλευρό των μαθητών τους και δεν εγκατέλειψαν τις θέσεις τους όταν οι βόμβες κατέστρεφαν σχολεία και άπλωναν παντού πόνο και αίμα, γιατί τόλμησαν να διαφωνούν με τον σουλτάνο Ερντογάν, γιατί αγωνίζονται συλλογικά για την Ειρήνη, τη Δημοκρατία και την Ελευθερία!
Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους εκπαιδευτικούς του Συνδικάτου Egitim Sen στους λαούς της Τουρκίας, στο δημοκρατικό, μαζικό και λαϊκό κίνημα, στην εργατική τάξη και στους αγωνιστές του εργατικού κινήματος που βρίσκονται αντιμέτωποι με μαζικές διώξεις, απολύσεις, απαγορεύσεις εξόδου από τη χώρα και κατάσχεση διαβατηρίων και συντασσόμαστε μαζί τους στο κάλεσμα για ανάπτυξη της πάλης σε όλη την περιοχή, για τις λαϊκές ελευθερίες, τα δημοκρατικά δικαιώματα, για απελευθέρωση από τα δεσμά του σύγχρονου ολοκληρωτισμού.  
Δυναμώνουμε την πάλη μας ενάντια στον ιμπεριαλισμό και τις δυνάμεις του στην περιοχή, ενάντια στους πολέμους και τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις. Δυναμώνουμε την διεθνιστική αλληλεγγύη και την κοινή πάλη των λαών μας ενάντια σε κάθε δυνάστη και εξουσία που καταπιέζει τους εργαζόμενους και τους λαούς. Δυναμώνουμε την πάλη μας ενάντια στην πολιτική της ΕΕ, αλλά και της Ελληνικής κυβέρνησης που λειτουργεί στα πλαίσιά της, που στηρίζουν το τουρκικό καθεστώς με κάθε τρόπο, ενάντια στα συμφέροντα των λαών της περιοχής!
Ειδικά τα Εκπαιδευτικά Σωματεία της Ελλάδας έχουν σχέσεις φιλίας, αγωνιστικής συνεργασίας και διεθνιστικής αλληλεγγύης από το παρελθόν με τα Συνδικάτα της Τουρκίας. Πρόσφατα, τον Φεβρουάριο του 2015, αποστολή εκπαιδευτικών βρέθηκε στην Τουρκία, στη Ροζάβα, στους καταυλισμούς των προσφύγων από το Κομπάνι μαζί με το Σωματείο Egitim Sen της Ούρφα. Στη συνέχεια, τα εκπαιδευτικά Σωματεία, στα πλαίσια της καμπάνιας "Ένα σχολείο για το Κομπάνι" φιλοξένησαν στην Ελλάδα τους συναγωνιστές από το Egitim Sen στις εκδηλώσεις που πραγματοποιήθηκαν στη χώρα μας.
Καλούμε τους εργαζόμενους στον τόπο μας, τους εκπαιδευτικούς να δηλώσουν τη συμπαράστασή τους υπογράφοντας ψηφίσματα συμπαράστασης, και να συμμετέχουν σε όλες τις δράσεις που θα αναπτυχθούν το επόμενο διάστημα
Δε θα επιτρέψουμε την απόλυση των αγωνιστών δασκάλων που υποσχέθηκαν κι έκαναν πράξη τα λόγια του Ρίτσου: "Ορκιστείτε... να έχει το παιδί το ψωμί και το βιβλίο του... Να μάθει να γράφει σ' αγαπώ... Να κρατάει μπράτσο τον ήλιο σ' ενα ανθισμένο περιβόλι..."
Υποσχόμαστε στους συναδέλφους και συναγωνιστές μας ότι θα σταθούμε στο πλευρό τους με αλληλεγγύη και αγώνα!
Η Αλληλεγγύη θα νικήσει!
                                                                Για το Δ.Σ.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                                                       Η Γ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ


Κωνσταντάτος Σπυρίδων                                                    Γανιάρη Ιφιγένεια

Ντίνα Ρέππα: Ελεύθερη πρόσβαση στην Παιδεία για όλα τα παιδιά!

Ελεύθερη πρόσβαση στην Παιδεία για όλα τα παιδιά!


της Ντίνας Ρέππα*
Οι ενέργειες της κυβέρνησης δικαιώνουν τον Σύλλογο Γονέων στο Ωραιόκαστρο, παρότι τον μέμφεται επικοινωνιακά
Σάλος δημιουργήθηκε με την απόφαση του Συλλόγου Γονέων του 5ουΔημοτικού Σχολείου Ωραιοκάστρου. Η κυβέρνηση μάλιστα, προχώρησε σε καταδίκη των ρατσιστικών και ξενοφοβικών αντιδράσεων. Στην πραγματικότητα ο κυβερνητικός σχεδιασμός διευκολύνεται εξαιρετικά από αυτές! Είναι το άλλοθί του! Οι νομοθετικές πρωτοβουλίες της κυβέρνησης σχετικά με την εκπαίδευση των προσφυγόπουλων δεν διαφέρουν στην ουσία τους από τις αντιδράσεις αυτές, με τη διαφορά ότι οι δικές της είναι επικοινωνιακά συγκεκαλυμμένες και αδρά χρηματοδοτούμενες από ΕΣΠΑ. Τα περισσότερα προσφυγόπουλα μένουν στα στρατόπεδα, αυτά που η κυβέρνηση παραπλανητικά ονομάζει «κέντρα φιλοξενίας»! Με απόφαση της στις 29/8, αποφάσισε ότι τα παιδιά αυτά δεν θα ενταχθούν στο δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης που γνωρίζουμε, μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά, αλλά σε ένα παραπρόγραμμα που προσχηματικά εντάσσεται διοικητικά στις σχολικές μονάδες. Έτσι, ιδρύονται για χιλιάδες προσφυγόπουλα νηπιακής ηλικίας (4-6 ετών) τμήματα νηπιαγωγείου που θα λειτουργούν μόνο μέσα στα στρατόπεδα, ενώ για τα υπόλοιπα παιδιά (6-18 ετών) δημιουργούνται τμήματα αποτελούμενα μόνο από προσφυγόπουλα των στρατοπέδων που θα λειτουργούν μετά και έξω από τις ώρες λειτουργίας του σχολείου (2-6 μ.μ.), σε αίθουσες σχολείων που βρίσκονται κοντά στα στρατόπεδα και όπου αυτό δεν είναι δυνατόν, τότε μέσα στα στρατόπεδα.
Η βασική υπογράμμιση αυτού του νομοθετήματος, παρ’ όλες τις επικοινωνιακές του φιοριτούρες, είναι η γκετοποίηση! Γιατί γκετοποίηση είναι η δημιουργία τμημάτων αμιγώς με προσφυγόπουλα, τις ώρες που δεν λειτουργούν τα σχολεία, «εκτός υφιστάμενου ωρολογίου προγράμματος», όπως ξεκαθαρίζει η απόφαση! Μάλιστα, το ζήτημα παίρνει πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις γιατί τα περισσότερα στρατόπεδα είναι στη μέση του πουθενά και άρα, με βάση τη νομοθεσία, τα τμήματα αυτά θα ιδρυθούν μέσα στα στρατόπεδα, λόγω «ανυπέρβλητων δυσκολιών». Ήδη στο Σχιστό τα τμήματα θα δημιουργηθούν μέσα σε αυτό, μιας και όπως ανακοινώνουν οι αρμόδιοι, δεν υπάρχουν τα απαιτούμενα κονδύλια για τη μεταφορά των μαθητών!
Η συνολική φιλοσοφία της απόφασης αυτής διαπνέεται από τη λογική να κρατηθούν οι πρόσφυγες μακριά από τις κατοικημένες περιοχές, σε συνθήκες οριακής απομόνωσης, αποκλεισμένοι από τον ντόπιο πληθυσμό και με τρόπο που τους αντιμετωπίζει ως προσωρινούς. Την ίδια στιγμή με τη συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας και την πολιτική των κλειστών συνόρων, τους κρατά κυριολεκτικά εγκλωβισμένους, φυλακισμένους και αιωνίως πρόσφυγες, χωρίς δικαιώματα σε μια σχετικά «κανονική» ζωή. Ταυτόχρονα, οι πρόσφυγες αποκλείονται από το σύνολο των μορφωτικών δικαιωμάτων που χρειάζεται να έχει κάθε παιδί μιας και παρακολουθούν το απόγευμα μόνο την εκμάθηση της γλώσσας, μαθηματικά και καλλιτεχνικές δραστηριότητες. Επίσης, είναι φανερό ότι δεν αποτελεί προσωρινό μέτρο για την τελική ένταξη των προσφυγόπουλων, παρ’ όλο που το ευαγγελίζεται. Η έναρξη ακόμα και αυτού του προγράμματος πάει από παράταση σε παράταση, η διάρκειά του δεν είναι δεδομένη και η ένταξη στο κανονικό σχολείο μετά την ολοκλήρωση της φοίτησης δεν είναι καθόλου εξασφαλισμένη! Η απόφαση αναφέρει ότι τα προσφυγόπουλα θα ενταχθούν στις κανονικές τάξεις μετά από μερικούς μήνες, ίσως ένα χρόνο ή ακόμα και πολύ περισσότερο, με βάση την αξιολόγηση της γλωσσικής ικανότητας των μαθητών. Αν συνυπολογίσουμε σε αυτό ότι θα διδάσκονται μια ώρα την ημέρα την ελληνική γλώσσα και θα κατοικούν στο γκέτο των στρατοπέδων, δύσκολα θα μάθουν τα παιδιά αυτά τη γλώσσα.
Η πολιτική της κυβέρνησης είναι βαθιά ρατσιστική και αντιπροσφυγική για έναν ακόμα λόγο: Γιατί δημιουργεί τεράστια εμπόδια και αρνείται να εγγράψει τα προσφυγόπουλα στις κανονικές τάξεις των δημοσίων σχολείων, ακόμα και τα προσφυγόπουλα που διαμένουν σε κατοικίες, ξενοδοχεία, καταλήψεις χώρων κλπ. Παραβιάζει όλες τις διεθνείς συμβάσεις, ακόμα και τη νομοθεσία του ελληνικού κράτους που ορίζουν με απόλυτη σαφήνεια ότι πρέπει να διευκολύνεται η απρόσκοπτη πρόσβαση των προσφύγων, και γενικότερα των ευπαθών ομάδων, στο δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης. Ένα «εξ. επείγον» έγγραφο του υπουργού Παιδείας (07/09/2016, Αρ. Πρωτ. : Φ1/143733/Δ2), αναφέρει ότι όταν υπάρχει προσέλευση μεγάλου αριθμού αλλοδαπών μαθητών για εγγραφή στις σχολικές μονάδες ΠΕ και ΔΕ, απαγορεύει στα σχολεία να κάνουν εγγραφές και απαιτεί το αίτημα να γίνεται στο διευθυντή εκπαίδευσης και όχι στη σχολική μονάδα. Πιο σαφής ρατσιστικός διαχωρισμός δεν μπορεί να υπάρξει! Τα αλλοδαπά παιδιά γίνονται θύματα ρατσιστικής διάκρισης με βάση την εθνικότητά τους. Η κυβέρνηση με τις αποφάσεις αυτές δικαιώνει τον Σύλλογο Γονέων στο Ωραιόκαστρο, την ίδια στιγμή που τον μέμφεται επικοινωνιακά. Γιατί αυτός ο διαχωρισμός; Ο λόγος είναι ένας και μοναδικός: Να μπλοκάρει τις εγγραφές οι οποίες ξεκίνησαν τον Ιούνιο με πρωτοβουλία των εκπαιδευτικών σωματείων, του Συντονισμού και άλλων αλληλέγγυων συλλογικοτήτων! Δε θα το επιτρέψουμε! Τα εκπαιδευτικά σωματεία και η μαχόμενη εκπαίδευση θα συνεχίσουν να πρωτοστατούν και να αγωνίζονται ώστε όλα τα παιδιά, ανεξάρτητα από οικονομική θέση, εθνικότητα, γλώσσα, θρησκεία, φύλο και φυλή να έχουν ελεύθερη πρόσβαση στο δημόσιο αγαθό της παιδείας!
* Η Ντίνα Ρέππα είναι γραμματέας του Συλλόγου Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης «Ο Αριστοτέλης»
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα ΠΡΙΝ, 18.9.2016


ΟΙ ΔΑΣΚΑΛΟΙ ΤΟΥ 2ου ΔΗΜ. ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ ΔΙΑΧΩΡΙΖΟΥΝ ΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΔΑΣΚΑΛΩΝ 2ου ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΩΡΑΙΟΚΑΣΤΡΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΑΣ

Εμείς, δάσκαλοι του 2ου Δημοτικού Σχολείου Ωραιοκάστρου, αισθανόμαστε την ηθική υποχρέωση να διαχωρίσουμε τη θέση μας από την απόφαση που πήραν ορισμένοι σύλλογοι Γονέων και Κηδεμόνων σχολείων του Ωραιοκάστρου και με την οποία αρνούνται να δεχτούν τα προσφυγόπουλα στους χώρους των σχολείων. Δηλώνουμε απερίφραστα ότι στεκόμαστε αλληλέγγυοι στο δράμα των προσφύγων και είμαστε απόλυτα σύμφωνοι στο να μετέχουν τα παιδιά των προσφύγων στην εκπαιδευτική διαδικασία. Ακόμα δηλώνουμε έτοιμοι να συζητήσουμε τα θέματα που θα προκύψουν από αυτή την ένταξη των προσφυγόπουλων στα σχολεία μας και δεσμευόμαστε να βοηθήσουμε στην εξεύρεση λύσεων.
Επίσης δηλώνουμε την αντίθεσή μας στην στάση αλλά και στις δηλώσεις ορισμένων θεσμικών παραγόντων του τόπου, που μόνο σύγχυση και πανικό προκαλούν στους γονείς των μικρών μαθητών μας χωρίς να δίνουν καμία απάντηση στα εύλογα ερωτήματά τους.

Έχουμε καθήκον να μετατρέψουμε τα σχολεία μας σε ανοιχτές αγκαλιές αλληλεγγύης για τα παιδιά των προσφύγων καθώς και να αναλάβουμε υποστηρικτικές δράσεις για την ομαλή ένταξή τους στην ελληνική πραγματικότητα.

10 οδηγίες προς εκείνους που τολμούν να διδάσκουν!

Η «απομαγνητοφώνηση» των μαθητικών συνομιλιών θα έφερνε στο προσκήνιο τη «γραμματική και το συντακτικό» ενός αισθήματος δυσαρέσκειας και έλλειψης ικανοποίησης από τη συμμετοχή τους στη σχολική ζωή και τη μαθησιακή διαδικασία, σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα -κέντρο πιέσεων και αρένα ανελέητου ανταγωνισμού, στο οποίο τα περιθώρια για αυθορμητισμό, ανάληψη πρωτοβουλιών, άσκηση κριτικής, προώθηση διαλόγου -λειτουργίες που «δένονται» με ένα νήμα με τις ανάγκες και τις προδιαθέσεις της νέας γενιάς- «αραχνιάζουν» στα «πρακτικά» των διακηρύξεων της επίσημης εκπαιδευτικής πολιτικής.   Μέσα στο κύμα των μαθητικών επικρίσεων και της αμφισβήτησης της λογικής του υπαρκτού σχολείου ξεχωρίζει ένα πρόσωπο, ο εκπαιδευτικός. Είναι ο «σημαντικός άλλος», η μόνη εμφανής φιγούρα της «ανώνυμης» σχολικής μηχανής, που στα «επεισόδια» των μαθητικών συζητήσεων παρουσιάζεται, υπαινικτικά, με μια θαυματουργική δύναμη, άλλοτε θεία και άλλοτε διαβολική, άλλοτε σα φορέας σωτηρίας και άλλοτε σα φορέας απώλειας. Ο δάσκαλος που αγαπήθηκε και ο δάσκαλος που μισήθηκε, είναι προφανώς δύο διαφορετικά πρόσωπα, χαραγμένα βαθιά, στις εμπειρίες και στις αναπαραστάσεις όλων, μαθητών και αποφοίτων, μικρών και μεγάλων, γεγονός που υποδηλώνει τον κεντρικό ρόλο που πιστεύεται ότι διαδραματίζει ο εκπαιδευτικός στη σχολική «σταδιοδρομία» του μαθητή. Βέβαια, η σχέση εκπαιδευτικού – μαθητή είναι, στα βασικά και αποφασιστικά της σημεία, μια σχέση θεσμική, όσο κι αν πολλές φορές στα μάτια των μαθητών φαντάζει ως προσωπική. Αυτό σημαίνει ότι σε γενικές γραμμές προσδιορίζεται με νόμους και διατάξεις, ανεξάρτητα από τις προσωπικές διαθέσεις καθώς κάθε εκπαιδευτικός είναι «θεσμικά» υποχρεωμένος να χρησιμοποιήσει προς τους μαθητές του ένα minimum από την εξουσία που του παρέχει η θέση του στο σχολείο (διδασκαλία ορισμένης ύλης, εξέταση, βαθμολογία, απουσίες, ποινές, κ.λπ) πρακτική που δημιουργεί «αυτεπαγγέλτως» αντιθέσεις, σε κάποιες περιπτώσεις εκρηκτικές. Όμως, αν είναι δύσκολη με τη συγκεκριμένη δομή και λειτουργία του υπαρκτού εκπαιδευτικού συστήματος, η λύση βασικών αντιθέσεων μεταξύ εκπαιδευτικών και εκπαιδευομένων σε διαπροσωπική βάση, είναι σίγουρο ότι η ανίχνευση του «μαύρου κουτιού» της αίθουσας διδασκαλίας και των μαθητικών βιωμάτων, οριοθετούν τα χαρακτηριστικά του «δασκάλου που αγαπήσαμε».
1.                   Η ΤΑΞΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΙΑΙΑ!
«Δεν χρειάζεται να σαι μάντης για να καταλάβεις. Αρκεί να κοιτάξεις του γονείς συγκεντρωμένους κάθε μέρα στην είσοδο του σχολείου, τους χοντρούς και τους λεπτούς, τους καλοντυμένους και τους φτωχοντυμένους, τους εξαντλημένους και τους ακμαίους» (Dupasc)
Το μαθητικό σώμα είναι ανομοιογενές καθώς προέρχεται από διαφορετικά κοινωνικά στρώματα και διαπερνάται από τις υπάρχουσες κοινωνικές αντιθέσεις. Η σχολική τάξη δεν είναι ενιαία και αυτή η πραγματικότητα είναι τεκμηριωμένη από την έρευνα και την καθημερινή εμπειρία.
Κάθε μαθητής «κουβαλάει» μαζί του ένα ολόκληρο φορτίο προσωπικών, οικογενειακών και κοινωνικών «αποσκευών». Η γνώση που αποκτά ο καθηγητής για τους μαθητές του μοιάζει, πολλές φορές, με τη γνώση που αποκτά ο θεατής για τον ηθοποιό που παίζει κάποιο ρόλο στη θεατρική σκηνή. Η γνώση του δασκάλου για το μαθητή δεν μπορεί να «ρυμουλκείται» με το αυστηρό κριτήριο της επιτυχίας ή της αποτυχίας του στο σχολείο, αλλά πρέπει να περιλαμβάνει τα βασικά στοιχεία της ταυτότητας του παιδιού για την καλύτερη «χαρτογράφηση» της τάξης. Κι αυτό, βέβαια, όχι από την αίσθηση μιας αφηρημένης δικαιοκρισίας αλλά από τη βεβαιότητα ότι μόνο έτσι θα είναι σε θέση να προσεγγίσει τις στάσεις και τις πρακτικές των μαθητών.
2.                   ΔΙΔΑΞΕ ΜΕ!
Μια σύγχρονη μορφή διδασκαλίας κάνει το μαθητή παρατηρητή – δράστη, του διεγείρει την παρατηρητικότητα, τον αναγκάζει να πάρει αποφάσεις, του δίνει επιχειρήματα αντί να τον ταυτίζει με ιδέες, συναισθήματα ή πρόσωπα, τελικά ωθεί τα συναισθήματά του στη συνειδητοποίηση. Στο παραδοσιακό μάθημα η τάξη είναι τάξη και η κοινωνία είναι κοινωνία. Όμως οι τοίχοι της σχολικής αίθουσας δεν μπορεί να είναι τα όρια της επικοινωνίας και χρειάζεται η σχολική ομάδα να γίνει κοινωνός των προβλημάτων της τοπικής κοινωνίας, μάρτυρας, παρατηρητής και αναλυτής των κοινωνικών ζητημάτων. Ο εκπαιδευτικός απαιτείται να έχει τη γνώση και την ικανότητα να φέρει όλη την κοινωνία στην τάξη όχι με μια παραδοσιακή «επίσκεψη» αλλά αναλύοντας με κάθε ευκαιρία το σύνολο των αντιφάσεων και συγκρούσεών της. Στα πλαίσια αυτά, ο ολιγόλεπτος σχολιασμός πριν από κάθε μάθημα, με οξυδέρκεια και διεισδυτικότητα, των χτεσινών συμβάντων, δεν είναι καθόλου άσχημη ιδέα.
3.                   ΟΥΤΕ ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΣ, ΟΥΤΕ ΑΝΤΙΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΣ!
Η συζήτηση που αφορά τις σχολικές ποινές συνήθως επικεντρώνεται στη χρησιμότητα ή όχι των κυρώσεων και ποτέ σχεδόν στο τι προκαλεί τις κυρώσεις. Εμφανίζονται έτσι στους σχολικούς χώρους οι «οπαδοί» των ποινών και οι «αρνητές» τους οι οποίοι δρομολογούν τις θεωρητικές τους αντιθέσεις στο αν πρέπει να επιβάλλονται ποινές, πότε και ποιες, χωρίς, όπως σημειώνει ο Θανάσης Γκότοβος, να αναφέρονται στη γέννηση και τη «βιογραφία» του μαθητικού παραπτώματος το οποίο «ελκύει» την ποινή.
Η παραπάνω λογική, ενώ για τους «οπαδούς» των ποινών παραπέμπει στην αυταρχικότητα, για τους «αρνητές» τους, κοντολογίς γι εκείνους που «καταργούν» τις ποινές, κλείνοντας τα μάτια στο πλαίσιο που λιπαίνει το έδαφος των μαθητικών παραπτωμάτων, γρήγορα οδηγείται σε αδιέξοδο και πολλές φορές στην «κάθετη» αναθεώρηση της προηγούμενης στάσης τους. Μια αντίπαλη πρόταση στη λειτουργία του σχολικού ποινολογίου δεν μπορεί να αντιπαραθέτει στον όποιο θεσμοθετημένο αυταρχισμό μια ηθικιστική λογική που μοιάζει με την «ελεημοσύνη στην επαιτεία που ησυχάζει την ψυχή χωρίς η ζητιανιά να εξαλείφεται». Ο μαθητής δεν έχει ανάγκη ούτε από την αυστηρότητα ούτε από την ανεκτικότητα του εκπαιδευτικού. Αυτό που χρειάζεται είναι η ουσιαστική συμμετοχή του σε μια διαδικασία που θα δρομολογεί τους όρους θέσπισης και τήρησης των κανόνων της σχολικής ζωής που θα εξασφαλίζουν δικαιώματα και καθήκοντα σε όλους. Η στάση του δασκάλου ορίζεται με το αν και κατά πόσο εξυπηρετεί μια ολόκληρη κίνηση προς τα μπρος, με άλλα λόγια αν διαπαιδαγωγεί και διαπαιδαγωγείται σωστά ολόκληρη η ομάδα.
4.                   ΟΧΙ ΣΤΗ ΜΕΙΩΣΗ ΤΗΣ ΑΞΙΑΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΗ!
«Θυμάμαι ακόμη μια καθηγήτρια που δεν έχανε ευκαιρία να με ξεφτιλίζει μέσα στην τάξη. Είχε πάρει κάποτε μια έκθεσή μου και τη διάβαζε μεγαλόφωνα στην τάξη, με ειρωνευόταν συνέχεια προκαλώντας έντεχνα και τα γέλια των συμμαθητών μου» (Ε.Ν. 36 ετών σήμερα)
Η πρώτη εικόνα που ένα παιδί μπορεί να έχει για τον ίδιο του τον εαυτό είναι συχνά διαμορφωμένη από το σχολείο. Εκεί βρίσκεται για πρώτη φορά αντιμέτωπο με ομάδες παιδιών της ηλικίας του και συγκρίνει τον εαυτό του με τα άτομα που αποτελούν αυτές τις ομάδες. Περισσότερο όμως από τη συμπεριφορά των συμμαθητών του, οι εκτιμήσεις ου γίνονται από τους δασκάλους θα συντελέσουν στο να αναπτύξει το παιδί μέσα του διαθέσεις αυτοεκτίμησης ή αυτοϋποτίμησης. Η εξουσία του δασκάλου φανερώνεται με τη βαθμολογία, τον διαχωρισμό και την απροκάλυπτη εκτίμηση. Αυτά είναι τα λεγόμενα «αντικειμενικά μέσα» που έχει ο δάσκαλος στη διάθεσή του ώστε να εκφράσει την εκτίμησή του για την εργασία του παιδιού. Περισσότερο «ύπουλα» όμως είναι τα υποκειμενικά μέσα, που πολλές φορές ο δάσκαλος δεν συγκρατείται να μην χρησιμοποιήσει. Φανερώνονται μέσα στις κρίσεις, τους συλλογισμούς, τις υποτιμητικές μιμήσεις, την ειρωνεία. Φανερώνονται ακόμα μέσα στη λησμονιά, την εγκατάλειψη, την έλλειψη εκτίμησης, την αδιαφορία. Η φυσική ποινή έχει θεωρητικά αποδυναμωθεί, χωρίς να έχει εντελώς εξοβελιστεί και συνυπάρχει με τη μη λεκτική επίκριση (παιχνίδι βλεμμάτων, γκριμάτσες αποδοκιμασίας) και με τις πιο πολιτισμένες, όχι λιγότερο οδυνηρές μορφές επίπληξης (ειρωνεία, οίκτος, αδιαφορία). Μπορεί η υποτίμηση να συντελέσει στη σχολική αποτυχία και σε διαταραχές στη φοίτηση; Έχει αποδειχθεί ότι όχι δύσκολα μπορεί το υποτιμημένο παιδί να οδηγηθεί στην παθητικότητα, την αδιαφορία ή να περάσει στην αντεπίθεση…
5.                   ΝΑΙ  ΣΤΗ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ – ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ !
Η σχολική ζωή έχει συρρικνωθεί, η σχολική μάθηση κυριαρχεί έναντι της κοινωνικής μάθησης και αξίες όπως δημοκρατία, συνεργασία, αλληλεγγύη έχουν «παραχωρήσει» τη θέση τους στον ανταγωνισμό, την αντιπαράθεση, τον ατομικισμό, το φθόνο, τη βαθμοθηρία, την υποτέλεια, την κυριαρχία. Η συλλογική προσπάθεια και ευθύνη, η ομαδικότητα -και μέσα σ΄ αυτήν η ανάπτυξη της ατομικότητας- δίνουν τη θέση τους στην παράλογη διάσπαση και σπατάλη δυνάμεων, σ΄ έναν αδιέξοδο ανταγωνισμό που βρίσκεται σε πλήρη αντίφαση με τις ανάγκες και τις προδιαθέσεις της νέας γενιάς που διψά για διανθρώπινη επαφή, ομαδικότητα και συναδελφικότητα. Πολύ σωστά επισημαίνεται από πλήθος ειδικών, εκπαιδευτικών, κοινωνιολόγων και ψυχολόγων ότι αυτό το κλίμα ευνοεί τη δημιουργία αντικοινωνικών συναισθημάτων και τάσεων, όπως η υπεροψία, ο φθόνος, η μνησικακία, η κακεντρέχεια, η υποκρισία και η παθολογική φιλοπρωτία. Στις απαντήσεις των πρώην μαθητών η συνεργασία και η ανάπτυξη φιλικών σχέσεων αποτελεί μια από τις θετικές εμπειρίες και τα ευχάριστα βιώματά τους. Ο δάσκαλος μπορεί να υπονομεύει την ανταγωνιστική σχολική ατμόσφαιρα, δημιουργώντας όρους συνεργασίας, επιβραβεύοντας τη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη, επιχειρηματολογώντας υπέρ της θέσης, ότι «τα καλύτερα όνειρα στη ζωή μας είναι τα συλλογικά!»
6.                   ΔΙΔΑΞΕ ΜΑΘΑΙΝΟΝΤΑΣ ! ΑΚΟΥΣΕ ΚΑΙ ΜΕΝΑ !
Ο δάσκαλος που βολεύεται στο «κοστούμι» – πανοπλία της αυθεντίας και την χρησιμοποιεί μάλιστα και ως εφαλτήριο για το κοινωνικό status του ακυρώνει γρήγορα την επικοινωνιακή σύμβαση, αποξηραίνει κάθε δυνατότητα δημιουργικής – ουσιαστικής σχέσης με τους μαθητές του. Διδάσκουμε μαθαίνοντας, σημαίνει όχι μόνο ότι διαλεκτικά προσεγγίζουμε τη γνώση, αλλά και ότι παίρνουμε από την τάξη καθετί το κοινωνικά χρήσιμο, το αξιοποιήσιμο. Ο καλός δάσκαλος δεν ξέρει μόνο να μιλάει και να μεταδίδει. ξέρει πρώτα να ακούει.
7.                   ΔΩΣΕ «ΧΡΩΜΑ» ΣΤΗΝ ΤΑΞΗ !
Διδασκαλία δεν μπορεί να αποτελέσει ο ξύλινος μονόλογος που μετατρέπει τη μαθησιακή διαδικασία σε μια από τις πιο «στημένες» και πιο ασφυκτικές επικοινωνίες στις οποίες συμμετέχει καθημερινά ο μαθητής. Παράλληλα ο σχολικός χώρος δεν είναι απλό θέμα γεωμετρίας ή απλής και ουδέτερης διευθέτησης για τη στέγαση της μαθησιακής διαδικασίας. Η διάταξη των πραγμάτων στην τάξη (θρανία, πίνακες, έδρα, κατά παράταξιν καθίσματα) έχει συγκεκριμένη εσωτερική συνοχή και λογική, το ίδιο και η αρχιτεκτονική των σχολικών χώρων. Η γλώσσα της κίνησης του σώματος μπορεί να αλλάξει. Δώστε στις τάξεις ένα άλλο χρώμα πιο ανθρώπινο, πιο ζωηρό, πιο κοινωνικό. Δώστε στους μαθητές τη δυνατότητα να διακοσμήσουν οι ίδιοι την τάξη τους, να φέρουν αφίσες, βιβλία, περιοδικά που αγαπούν και διαβάζουν σε αυτήν. Φτιάξτε μια μικρή βιβλιοθήκη, αν αυτό είναι δυνατόν, μέσα στην τάξη με αυτά που αγαπούν να διαβάζουν τα παιδιά. Αν δεν υπάρχει πρόβλημα με το μέγεθος της αίθουσας και τον αριθμό των μαθητών αλλάξτε τη διάταξη των θρανίων. Τοποθετείστε τα σε σχήμα Π και ζητήστε από τους μαθητές να εργάζονται ομαδικά προκειμένου να λύσουν μια άσκηση, να μεταφράσουν ένα κείμενο ή να διαμορφώσουν ένα επιχείρημα. Ανοίχτε δίαυλους επικοινωνίας ανάμεσα τους. Το ομαδικό πνεύμα δεν θα πέσει στα κεφάλια των μαθητών από τον ουρανό ούτε θα έρθει μέσα από τις ανταγωνιστικές εξετάσεις και τη βαθμοθηρία, όπου ο καθένας γράφει σκυφτός μπροστά στην κόλα του. Φυσικά, σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να έχουμε την αυταπάτη ότι οι αναγκαίες διδακτικές μας παρεμβάσεις που κινούνται προς την κατεύθυνση ενός άλλου σχολείου αρκούν για να αλλάξουν το σχολείο. Δημιουργούν ρωγμές στο σύστημα και διαμορφώνουν τους όρους να σκεφθεί η νέα γενιά κριτικά προκειμένου να αποκτήσει τα όπλα για να αλλάξει τον κόσμο. Το σχολείο αλλάζει αλλάζοντας την κοινωνία!
8.                   ΑΣΕ ΜΕ ΝΑ ΚΑΝΩ ΛΑΘΟΣ !
Στη διάρκεια της μαθησιακής διαδικασίας, ο μαθητής, αρκετές φορές, είναι υποχρεωμένος να απαντήσει στις ερωτήσεις του εκπαιδευτικού που αφορούν κατά βάση το περιεχόμενο του μαθήματος. Η όχι εύστοχη απάντηση του μαθητή, γίνεται αρκετές φορές αντικείμενο επικρίσεων , γεγονός που προετοιμάζει το έδαφος για «αφοπλισμό» του μαθητή. Αντίθετα μια λειτουργική εκμετάλλευση του λάθους, μια δυναμική κατανόησή του μέσα από την οποία δε νοείται πλέον ως αποτυχία, η αναδόμηση του σωστού μέσα από την ευκαιρία του λάθους μπορεί όχι μόνο να μην απογοητεύσει το μαθητή αλλά και να ανοίξει το σύνθετο δρόμο της μάθησης. Η γνώση είναι και αποτέλεσμα σύγκρουσης του σωστού με το λαθεμένο και ακριβώς το λαθεμένο είναι απαραίτητο για τη διατύπωση του ορθού και του κοινωνικά αναγκαίου.
9.                   ΕΝΘΑΡΡΥΝΕ ΜΕ!
«Ο καλός δάσκαλος είναι αυτός που απλώνει το χέρι στην ψυχή του παιδιού και τονώνει αυτό που διαθέτει το καθένα» (Μίλτος Κουντουράς)
Το σχολικό σύστημα δεν έχει το δικαίωμα να δημιουργεί «παραμελημένα» παιδιά. Η ενθάρρυνση μπορεί να γίνει θετικό κίνητρο, ενώ η μείωση της αξίας πλήττει το μαθητή καίρια στην εικόνα που έχει για τον εαυτό του. Το πρώτο βήμα για μια επιτυχημένη επικοινωνιακή – μαθησιακή διαδικασία είναι η ενθάρρυνση.
10.               ΓΝΩΡΙΣΕ ΜΕ! ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΙΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΜΟΥ!
«Τι ξέρουμε για τους μαθητές μας; επίδοση, διαγωγή, θέση στο θρανίο» (Γ.Κ., εκπαιδευτικός)
Έχει καθοριστική σημασία για την πορεία της διδασκαλίας και τις σχέσεις με τους μαθητές να τους γνωρίσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο, να συναντήσουμε τις ανάγκες τους. Και σε καμία περίπτωση γνωριμία με τους μαθητές δεν σημαίνει να πουν το όνομα τους, όπως γίνεται συνήθως στο πρώτο μάθημα. Γνωριμία με τους μαθητές σημαίνει να γνωρίσουμε την άποψη τους για τον κόσμο και τη ζωή τους, τις επιθυμίες τους, τις εργασίες που κάνουν οι γονείς τους, τις συνθήκες που επικρατούν στο σπίτι τους, τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ζουν και μελετούν, τη σχέση τους με το σχολείο, το πώς περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους, το πώς σκέφτονται. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να αποκωδικοποιήσουμε το λόγο και τη συμπεριφορά τους και να συναντήσουμε πραγματικά τις ανάγκες τους προσαρμόζοντας τη διδασκαλία στο πολιτιστικό τους κεφάλαιο και στα υλικά μέσα που έχουν διαθέσιμα.

Χρήστος Κάτσικας